پر دوم:من و سایه و این روزها

سلام

سرظهر اولین جمعه ی سال نوتون خوب

شعر سایه  یا همون استاد "هوشنگ ابتهاج" رو از قدیم ترها دوست داشتم ولی این روزها به سبب خرید یه کتاب از ایشون مجالی است تا بیشتر با ایشون مانوس باشم.

یادم نیست اولین بار که شعر "هنر گام زمان" ایشون رو خوندم چند سال قبل بود ولی هر بار که می خونمش حس قشنگی بهم می ده. امروز  شاید مرهمی خوش قافیه تر از این نداشته باشم.

تقدیم به تو که مهمان "یه گوشه تنهایی"منی:

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

                                                ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری

                                               دانی که رسیدن هنر گام زمان است

تو رهرو دیرینه ی سر منزل عشقی

پر اول: الهی به امید تو;)

بسم الله الرحمن الرحیم

الهی به امید تو کرکره رو می دم بالا

با نام تو شروع می کنم و به نام تو سند می زنم که بی نام تو ابتر است مهربان من...